De GH-waarde is een expressie voor de totale hardheid van het water en wordt gevormd door de in het water opgeloste zouten van Magnesium (Mg) en Calcium (Ca). Deze mineralen komen voor in gesteente maar worden door het water opgelost. Binnen Europa vindt men op vele plaatsen hard water, dat wil zeggen, water met veel opgeloste Ca- en Mg-zouten. Maar er zijn in Europa ook gebieden met relatief zacht water te vinden. Ook in de tropische gebieden waar aquarium vissen vaak vandaan komen vinden we gebieden met hard water (Malawi en Tanganyika meer) en gebieden met zacht water (Zuid-Amerika).
Calcium en Magnesium zijn in biologisch opzicht heel belangrijk. Ten eerste omdat beide stoffen de waterwaarden stabiliseren en ten tweede omdat het belangrijke voedingsmineralen voor planten en dieren zijn. Omdat de vissen, afhankelijk van herkomst, aan hoge of lage GH-waarden zijn aangepast moet het water in het aquarium aan hun behoeften worden aangepast. Vooral voor de kweek van sommige vissen is de hardheid heel belangrijk.
De meest gebruikelijk eenheid om de hardheid weer te geven is de Duitse Hardheid. 1 ºdGH komt overeen met 10 mg Calciumoxide opgelost in 1 l water.
Door het verbruik door planten en dieren wordt het Calcium- en Magnesiumgehalte in het water steeds minder. Ook worden Calcium en Magnesiumzouten door de binding aan fosfaten en silicaten verbruikt. Daarentegen verhogen verschillende decoratiestenen of filtermaterialen de GH-waarde. Stenen die de GH-waarde verhogen zijn bijvoorbeeld Carrara stenen, marmer of tuff. Het bijvullen van het verdampte water met hard leidingwater verhoogt de GH-waarde eveneens omdat opgeloste zouten niet mee verdampen maar in het water achter blijven.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.